Każdy, kto organizował wesele, wie, że przygotowania mogą przysporzyć nie lada zagwozdki. Częstym problemem jest odmiana nazwisk na zaproszeniach ślubnych. Jak je pisać, by zachować zasady, a jednocześnie by nasi goście nie poczuli się urażeni? Przekonaj się, jakie są najważniejsze reguły!
Nieoczekiwane problemy przy zaproszeniach
Planując swój wielki dzień, natkniemy się na wiele przeszkód, w tym tych bardzo niepozornych. Do takich kwestii należą m.in. zasady języka polskiego. Kiedy wybierzesz już najładniejsze zaproszenia ślubne i skompletujesz listę gości, nadejdzie moment na wypisanie nazwisk. Zdarzyć się może jednak, że ich odmiana przysporzy kłopotów. Z pomocą przychodzą jasne reguły określone przez filologów.
Odmiana nazwisk w języku polskim
Język polski jest fleksyjny, więc nie może obejść się bez końcówek charakterystycznych dla danych przypadków. Dotyczy to również odmiany nazwisk, które na zaproszeniach ślubnych powinno pisać się według określonych zasad dla rodzaju męskiego i żeńskiego, ale też dla liczby. Jeśli zwracasz się do pary, w której obie osoby nazywają się tak samo, wtedy użyj liczby mnogiej, oczywiście po wymienieniu imion. W przeciwnym razie musisz wstawić pełne dane każdej strony.
Końcówki typu -ski, -ska, -cki, -cka, które wskazują na formę przymiotnikową, zwykle sprawiają najmniej problemu. Nie zastanawiamy się wtedy, czy nazwiska się odmienia w zaproszeniach, bo formy typu „Kowalską”, „Kowalskich” wydają się dość naturalne. Schody zaczynają przy nietypowych formach, jak na przykład „Zając”, „Karsznia”, „Lary”. Czy znajdą się odpowiednie reguły, które pomogą nam poradzić sobie z nimi?
Jak zapisać trudniejsze nazwiska?
Formy przymiotnikowe określiliśmy jako te łatwiejsze, inna sprawa jest z tymi rzeczownikowymi. Zastanawiając się, jak pisać te nazwiska na zaproszeniach ślubnych, zacznij od najprostszego przykładu. Nazwisko „Zając” dla mężczyzn będzie się odmieniało się zwyczajnie: Zając, Zająca, Zającem. Z kolei u kobiet forma mianownikowa będzie właściwa dla każdego przypadku, czyli musisz użyć sformułowania: „Zapraszamy Karolinę Zając”.
To samo będzie się tyczyło nazwisk dwuczłonowych, np. Jana Nowaka-Kowalskiego, ale już Krystynę Nowak-Kowalską. Przy rodzaju żeńskim odmiana będzie wyglądała jak przy rzeczownikach pospolitych dla pań i panów: Jadwigę Karsznię, Tomasza Wiewiórkę itd. Z kolei nietypowe przykłady lub takie, co do których powstały wątpliwości, możesz zostawić w niezmienionej wersji, choćby Stanisława i Bożenę Lary.
Warto pytać o odmianę nazwiska
Poza ogólnymi regułami, których jest znacznie więcej, trzeba wykazać się intuicją. Nie zawsze możesz mieć pewność, jak pisać dane osobowe na zaproszeniach ślubnych. Oczywiście w tej sytuacji sięgnij po gramatykę oraz to, czy w odmianie nie brzmią dziwnie lub obraźliwie. Wtedy czasem bezpieczniej jest zostać przy mianowniku. Niektórzy goście mogą preferować ten sposób, więc dobrze jest to wziąć pod uwagę.
Zadbaj o każdy szczegół podczas wesela
Poprawność językowa jest dobra, choć zawsze trzeba trzymać się jej z głową. Dla komfortu naszych bliskich nie zawsze należy trzymać się sztywnych reguł. Czasem najprościej jest zapytać osobę o nietypowym lub trudnym nazwisku, jak chciałaby, żeby było ono odmienione na zaproszeniu. Zrób to, by uniknąć niezręcznych sytuacji.